مرحوم حاجحسین علمایی روز دوشنبه، دهم دیماه در نودویکسالگی دار فانی را وداع گفت؛ این خیّر محله فلسطین طی سالهای زندگیاش، سرپرستی هزارخانواده فقیر و فرزند یتیم را بر عهده داشت.
محله فلسطین که اکنون خیابان فلسطین اصلیترین معبر آن است، پیش از انقلاب به واسطه خیابان «کاخ» به دلیل نزدیکی آن به باغ ملکآباد و کاخ شاه به نام کاخ شناخته میشد. تا چند سال بعد ازانقلاب، میدان فلسطین تقاطع کوچکی بود که به معبرهشتمتری خیابان فلسطین راه داشت و مسجد قبا تنها نشانه این محله برای آدرسدهی بود.

باقری میگوید: به جرئت میگویم یکی از اقشاری هستیم که ما را دوست دارند. هرقدر هم کار برای بچهها سخت است و حقوق کمی میگیرند، وقتی در مأموریتها واکنش مردم را میبینند، با عشق خدمت میکنند.
این خیًر نیکوکار از همان زمانی که با چشمانش فقر و فلاکت مردم را دید، خیلی دوست داشت به آنها کمک کند و حالا سرپرستی هزارخانواده فقیر و فرزند یتیم را برعهده دارد.
یکی از مزیتهای کتابخانه قبا این است که برای سالمندان و معلولان یا زنانی که در منزل فرزند نوزاد دارند و امکان خروج از منزل را ندارند، فرصت مطالعه فراهم میکند.
کار را با مربی خوبی شروع نکردم، زیرا مدام چوب ناتوانیام را بر سرم میزد و میگفت تو چپدست هستی و در این رشته موفق نخواهی شد!او باتمسخر میگفت: تو برو چوب بگیر دستت و تمرین کن!
مهدی ایماننژاد دروازهبان پیشکسوت محله فلسطین میگوید: خاصیت فوتبال است که همیشه با تعصب و هیجان همراه بوده است، اما در گذشته تعصب خیلی بیشتر بود.
سلیمان براتی تعریف میکند: در این رفتوآمدها بالاخره گرفتار رشیدخان و نوچههایش شدم. هنوز هجدهسال کامل نداشتم. به او گفتم «این ماشین مال من نیست و من هم مثل خودت گرسنه هستم؛ حتی ناهار نخوردهام.